zondag 27 oktober 2013

Aankopen Home Deco Center

Aan de reacties op mijn vorige post te zien, was mijn "voorproefje" niet heel moeilijk te raden haha. Het is inderdaad een ladder. Een ladder stond al een tijdje op mijn lijstje, maar telkens dacht ik "waar laat ik dat ding?". Nou toen ik 'm in m'n handen had bij het Home Deco Center, wist ik ineens genoeg plekjes. Hij staat nu in de woonkamer tegen de witte kast aan, maar wie weet verhuist de ladder straks naar de gang waar ik de stoere riemen en halsbanden van Milo aan kan hangen. Of naar de badkamer? Ideeën zat dus! Maar voorlopig blijft 'ie eerst in de woonkamer hoor..




De eerste twee foto's heb ik een keer 's avonds gemaakt en de laatste vanochtend. Wat licht al niet kan doen hé voor een foto. Het toefje wat eraan hangt, moest van mezelf weer terug naar de keuken dus ging ik in huis op zoek naar iets anders. 




En het werd de krans die ik al een hele poos heb, namelijk die van Seizoen en Stijl. Blijft nog steeds mooi! 

Toen ik vorige week bij mijn collega was, kreeg ik ook nog walnoten en stoofpeertjes mee.
De stoofpeertjes heb ik in het houten schaaltje gelegd wat Fabian destijds op school heeft gemaakt.



En de walnoten.. ja die wilde ik in een glazen windlicht doen en dan op het krukje zetten die ik ook bij Home Deco Center heb gekocht. 




Het krukje was totaal niet duur dus ik denk niet dat het een echt oud krukje is. Volgens mij is het een verweerde steigerplank met bewerkte vurenhouten poten.. Eigenlijk best eenvoudig zelf te maken. Maar met al die klussen die Fabian nog voor de boeg heeft, vond ik dit een betere oplossing haha. 

Fijne zondag!

Liefs, Cynthia

zondag 20 oktober 2013

Mos creaties

Zoals ik in mijn vorige post al aangaf, zou ik afgelopen zaterdag samen met een collega aan de slag gaan met mos, wat ballen van piepschuim en een strokans. Ik was benieuwd of het mij en mijn twee linkerhanden zou lukken er wat van te maken. 

Terwijl we bezig waren merkte ik dat ik het niet echt in mijn vingers heb, iets wat ik eigenlijk al wist haha. Maar dankzij de motiverende woorden en goede uitleg van mijn collega ging ik gewoon door en zie hier het resultaat.




Je kunt het makkelijkste met mos werken wanneer het nat is, maar hierdoor moet het natuurlijk wel eerst goed drogen voordat het allemaal naar binnen gaat. Vandaar dat ik alles onder de veranda heb gelegd.

Mijn collega werkte met een ander soort mos (ik wist niet eens dat er meerdere soorten waren) die wat feller van kleur was en dat zag er ook heel mooi uit. Helaas ben ik vergeten daar een foto van te maken. 

In de middag zijn nog naar het Home Deco Center in Vianen gegaan wat ook erg leuk was. Het Home Deco Center is een grote hal waar allerlei soorten bedrijven een unit kunnen huren. Je komt er van alles tegen en een hoop was niet mijn smaak, maar bij het kraampje van Het Grachtenpand konden we gelukkig ons hart ophalen. Ik heb daar twee leuke items gescoord voor een leuk prijsje. Zelfs Fabian - die ik een app stuurde met de foto's - was van mening dat ik deze items niet mocht laten liggen. Wat ik precies heb gehaald, bewaar ik voor mijn volgende post, maar hier alvast een klein voorproefje.


Fijne zondag! 

Liefs, Cynthia

donderdag 17 oktober 2013

Tip

Afgelopen dinsdag ben ik op pad geweest om een strokans, een bol van piepschuim en wat mos te halen. Aankomende zaterdag ga ik samen met een collega creatief aan de slag om een moskrans en een mosbal te maken. Beide dingen heb ik nog nooit gemaakt, maar het lijkt me leuk om te doen. En met al die regen is er buiten toch niks te zoeken, dus lekker binnen knutselen.

Voor de strokans ben ik naar de Action gegaan, die kosten daar nog geen euro. Maar altijd als ik daar ben, kan ik het toch niet laten alle paden af te struinen. En tijdens het struinen, kwam ik toch wel iets heel leuks tegen.


De buitenkant is erg kleurrijk en daar ben ik niet zo van, maar het is de gedachte achter deze boekjes die mij zo aanspreekt. In deze boekjes kunnen mama's, papa's, oma's en opa's op een eenvoudige wijze schrijven over vroeger. De vragen staan er al in, zodat je alleen het antwoord nog hoeft op te schrijven. Ideaal voor mensen die het moeilijk vinden hun verhaal op papier te zetten. Zo ook voor mijn moeder. Mijn moeder is op haar twaalfde vanuit Indonesië naar Nederland gekomen, omdat haar moeder (dus mijn oma) getrouwd was met een Nederlandse militair van het Koninklijk Nederlandsch Indisch Leger. Iedereen die maar wat te maken had met Nederland, moest destijds uit Indonesië vertrekken. 

Omdat taal toch altijd een puntje blijft voor mijn moeder, zal ze nooit haar verhalen op papier zetten. Met dit boekje wordt het anders. Natuurlijk is ze onzeker over schrijffouten en dergelijke, maar heb met haar afgesproken dat ik het voor zal schrijven en dat zij het dan kan overschrijven in het boekje, want het is natuurlijk het mooist als het echt door haar wordt geschreven. 

Hoewel ik veel van de verhalen al ken, ben ik toch benieuwd of ik weer iets nieuws zal ontdekken. 




Natuurlijk krijgt ook mijn vader zo'n leuk boekje, want ook naar zijn verhalen ben ik benieuwd. De jaren 60' en 70', ik vind het zo interessant. Soms denk ik weleens dat ik in het verkeerde tijdperk geboren ben haha.  


De boekjes zijn dus te koop bij de Action voor € 2,00 per stuk. Ze zijn niet in elk filiaal te verkrijgen, want Tiel verkoopt ze bijvoorbeeld niet. Mijn exemplaren heb ik in Beneden-Leeuwen en Wageningen gehaald. 

Fijne avond!

Liefs, Cynthia 

zaterdag 12 oktober 2013

Meet the masters of interior

Een paar weken terug had ik me - samen met een tweetal collega's - al opgegeven voor de consumentendag "Meet the masters of interior" in Culemborg en gister was het dan zover. Uit het werk zijn we eerst even een hapje gaan eten, want met een rammelende maag op pad gaan is natuurlijk niets. M'n collega had pompoensoep gemaakt met daarbij een herfstsalade en wat stokbrood. Het was heerlijk!

Na het eten zijn we de auto ingestapt op weg naar Culemborg. Wat een weer was het zeg. Dat vind ik het enige nadeel aan de herfst; de regen. Eenmaal bij de ETC Expo aangekomen was het erg druk. Het zag ernaar uit dat we kletsnat binnen zouden komen, want we moesten toch nog een stukje lopen. Maar ook hier had de organisatie aan gedacht, want er reden continue Landrovers heen en weer om mensen naar de entree te rijden, wat een service! Ik dacht eerst dat mijn collega een grapje maakte, maar toen ze instapte moest het natuurlijk wel serieus zijn. Ik kon wel merken dat ik zulke luxe niet ben gewend haha.

Binnen hing er een leuke sfeer en we hebben ons goed vermaakt. Ook heb ik voor het eerst een mede-blogster ontmoet, Martine van Impression-Lifestyle, wat erg leuk en gezellig was. Altijd leuk om het gezicht achter een blog te zien.

José hebben we ook nog even gesproken en van haar mochten we een leuke Hoffz/Wonen Landelijke Stijl goodiebag meenemen.







Ik hoef natuurlijk niet te vertellen dat dit voor mij het mooiste hoekje van de beurs was. Het is zo warm en sfeervol. Ook de "Wonen Landelijke Stijl-woonkamer by Hoffz Interieur" was een plaatje om te zien. En volgens mij dachten meerdere mensen er zo over, want het was er lekker druk. 

Na het ophalen van onze jassen mochten we nog een goodiebag meenemen, wat een feest! Het is misschien heel stom, maar ik vind goodiebags - ongeacht de inhoud - altijd zo leuk. En als je er zelf niks mee kan, dan kan je er een ander altijd nog blij mee maken. 



Het event was hartstikke gezellig en wat mij betreft mogen ze volgend jaar weer een consumentendag organiseren.

Fijn weekend!

Liefs, Cynthia

dinsdag 8 oktober 2013

Opening Seizoen & Stijl


De opening van de vernieuwde Seizoen & Stijl viel precies op mijn vrije dinsdag. Omdat het voor mij maar een klein stukje rijden is en ik een collega had beloofd een "toefje" mee te nemen,  moest ik toch echt even een kijkje gaan nemen.

Als je komt aanrijden zie je meteen al de veranderingen en ik kan niet anders zeggen dan dat het prachtig is geworden, zowel binnen als buiten. Bij binnenkomst vallen de Castle Stones meteen op. Ik ken ze natuurlijk al langer en ieder keer weer denk ik "hadden we maar een andere vloer gekozen..". We hebben nu een mooie laminaatvloer maar door wat ongelukjes van Milo is het laminaat op sommige plekken kromgetrokken. Onze visite zal het niet opvallen, maar zelf kan je je er soms behoorlijk aan storen. Gelukkig heeft Fabian gezegd "als er ooit een andere vloer komt, dan leggen we Castle Stones". En dat gaat vast nog heel wat jaren duren, maar dat geeft niet. Heb ik iets om naar uit te kijken!

Natuurlijk is het zo dat als je lekker aan het rondneuzen bent, je allerlei leuke dingen tegenkomt. Nou probeer je dan maar in te houden. Het is mij - wederom - niet gelukt.




Voor mijn collega nam ik een olijftoefje mee en voor mezelf de steeneik. 


Ook lagen er dadeltakken en daar was ik al een tijd naar op zoek. Die heb ik dus ook maar meegenomen.




En als laatste een klein schaaltje van PTMD. Ik had er al één (een iets grotere), maar ik vind ze zo handig met decoreren dat ik er één bij heb gehaald. Thuis heb ik wat takken die ik nog had liggen in stukken geknipt en ze erbij gelegd. 


Tijdens het afrekenen heb ik nog genoten van een stukje gebak en kreeg ik nog een leuke sleutelhanger. 


Een geslaagde opening! 

Liefs, Cynthia

zondag 6 oktober 2013

Het gezicht achter..

A place for my home! Ik heb even zitten twijfelen. Zal ik het doen? Zal ik het niet doen? Maar omdat ik het zelf ook altijd fijn vind om te weten wie er eigenlijk achter zo'n blog schuilgaat, vind ik dat ik mijn gezicht ook maar gewoon moet laten zien.

Deze foto is vorig jaar gemaakt bij het vrijgezellenfeestje van een goede vriendin van mij. We zijn toen een fotoshoot gaan doen bij I-Supermodel in Diemen en daarna lekker een hapje gaan eten. Op de foto gaan zal nooit een hobby van mij worden, maar met bovenstaande foto ben ik best tevreden.

Inmiddels zie ik er ietsjes anders uit en dan eigenlijk alleen mijn kapsel..

Deze foto is met m'n mobiel gemaakt, dus slechtere kwaliteit. Maar "you get the picture" haha. 

En dan nog een gouwe ouwe: 


Op een paar blogs kwam ik wat lijstjes tegen met random feitjes. En nu ik me toch aan het voorstellen ben, dacht ik dat het misschien wel leuk zou zijn mijn random feitjes met jullie te delen. 

  1. ik was vroeger hartstikke blond en had zelfs krullen. Naarmate ik ouder werd, werden mijn haren steeds donkerder en gingen mijn krullen over in slag; 
  2. ik werk als juridisch secretaresse bij een advocatenkantoor; 
  3. ik heb extreme vliegangst en ben sinds 2008 niet meer in een vliegtuig gestapt; 
  4. ik wil dolgraag naar Amerika en Indonesië, dus ik moet me toch echt over mijn vliegangst heenzetten;
  5. ik ben serie-verslaafd en kijk dus ook heel graag tv; 
  6. ik kan - om de een of andere reden - showbizzfeitjes erg goed onthouden;
  7. ik heb een erg brede muzieksmaak van de jaren '50 tot aan nu;
  8. ik vind het heel erg leuk om filmpjes te maken met Windows Moviemaker; 
  9. ik ben gek op de Indonesische keuken;
  10. ik heb last van nachtblindheid en vind het dus helemaal niets om in het donker auto te rijden.  

A.s. donderdag heb ik een fotoshoot op het werk, want dan moeten alle medewerkers worden gefotografeerd voor de website. Ik heb er niet echt zin in, maar ik ga er ook niet moeilijk over doen. Wat moet dat moet en wie weet valt het mee.

Fijne zondag!

Liefs, Cynthia

vrijdag 4 oktober 2013

Dierendag

Van jongs af aan heb ik altijd al een hond gewild, maar mijn ouders wilden niet. Dus ja, dan kan je niet anders dan wachten totdat je op jezelf gaat hé?

En toen was het eenmaal zover en dan is de keuze reuze, want wat voor ras neem je? Fabian wilde erg graag een Amerikaanse Stafford en ik een Chihuahua. Het verschil kon niet groter zijn. Een stoere hond vs. een klein schoothondje. En zo'n schoothondje, daar wilde Fabian niet mee lopen. Hij wilde een hond van normaal formaat waar hij ook mee kon hardlopen en fietsen. Ja, dat is met een chihuahua natuurlijk geen doen. Toen ben ik me in het ras gaan verdiepen en begon ik de Amerikaanse Staffords steeds mooier te vinden. Ze hebben een lief karakter, zijn loyaal en kunnen goed met kinderen. Voor menigeen hebben ze het imago van een "vechtershond", maar dat vind ik - en uiteraard andere Stafford eigenaars - niet terecht. Een dier is van nature niet vals, maar wordt vals gemaakt door de eigenaar/omgeving. Wel is het een sterk ras en dat merk ik af en toe ook aan de riem :-)

In september 2011 waren wij klaar met de verbouwing van ons huis en eind december van datzelfde jaar konden wij Milo ophalen.



Overal waar we liepen was het "ahh" en "mag ik hem aaien?" en we konden de mensen geen ongelijk geven, wat een schatje! Maar dat hebben alle puppy's natuurlijk. 

En nu, nu lopen sommigen er met een bocht omheen haha. Terwijl hij juist wil spelen en geaaid wil worden. Ik neem het de mensen ook niet kwalijk hoor, want als je er angst voor hebt dan is zo'n hond best een beetje eng. En gelukkig krijgt hij voldoende aandacht van ons en van onze vrienden en familie. 






En dan nu iemand die Milo wel even zal laten zien wie er nou de baas is, namelijk het zoontje van goede vrienden van ons. Samen zijn de twee dikke maatjes. Milo draagt hier overigens een pakje omdat 'ie een paar dagen daarvoor was gecastreerd. 



Fijn weekend allemaal! 

Liefs, Cynthia